Leven we ons eigen leven of die van iemand anders?

Een belichaamd en authentiek leven is misschien een hippe term maar eentje die zeker in deze fast pace maatschappij belangrijker is dan ooit. Het is leven op jouw voorwaarden, veilig zijn in jouw lijf en dus het leven durven leven zoals jij het wilt. Het is iets waar wij vrouwen (en natuurlijk ook mannen) voor mogen gaan staan en mogen gaan doen! Maar door conditionering en opvoeding door ouders, conditionering vanuit het familiesysteem en het collectief (de maatschappij) weten we vaak niet of we doen wat we echt willen doen. Want wat houdt dit dan in, een belichaamd en authentiek leven leven? En hoe kan je dit doen als je niet weet hoe dit moet? Hoe kan je dit doen als je niet goed weet wie je bent en wat je wilt... Vaak is het vast lopen in het werk of het gezinsleven, een burn-out, ziek worden of je ongelukkig voelen het startpunt van deze zoektocht.

Wat een belichaamd en authentiek leven voor mij betekent?

Het is de tijd nemen om te voelen, tijd maken om het leven te ervaren en dan ook bijsturen wanneer iets niet past. Het is een sterke verbinding met mijn lichaam, wat ruimte biedt voor expressie van de ziel. Hierdoor authentieke connecties kunnen maken in de relaties met geliefden-familie-vrienden en kunnen genieten van alles wat je leuk vindt zonder schuld of schaamte.

Want dit is mijn geboorterecht!

Belichaamd leven is voor mij de vrijheid én het vertrouwen voelen om nieuwe dingen te durven doen en wanneer het moeilijk wordt aanwezig te blijven bij wat is. Daarnaast is het ook realiseren dat alles vergankelijk is en voelen dat ik altijd kan terugvallen op mijzelf.

Het is voor mij veerkrachtig kunnen bewegen door het leven met alle uitdagingen en pracht.

Belichaam leven is uitspreken wanneer iets niet werkt en wanneer ik dingen eng vindt. Durven dromen, groot én klein. Uitspreken wat ik verlang en wat ik wil. Het is niet nooit meer vallen maar het is weten dat als ik val dat ik dan veerkrachtig genoeg ben om weer op te staan. I got this!

Zonder bewustzijn komen we er niet...

We krijgen tijdens conceptie, de geboorte en in onze (kinder)levensjaren, bewuste en onbewuste, conditioneringen mee vanuit onze ouders en het familiesysteem. In de jaren na de geboorte drukt ook de omgeving waarin we opgroeien (scholen, sportclubjes, de buurt waarin we opgroeien) de sociaal geaccepteerde waarden en normen op ons. Ontwikkelen we ons in veiligheid? en hechten we ons veilig aan onze ouders? Al deze dingen hebben een grote invloed op hoe wij worden gevormd tot wie we zijn en zonder dat we het door hebben bepalen deze dingen vaak ons leven.

Misschien herken je jezelf hierin wel?

Ik zeg vaker Ja dan ik eigenlijk zou willen.. Ik uit vaak niet mijn mening omdat ik niet weet hoe dat moet of ik wil niet te veel opvallen

Ik voel me snel te veel...

Ik herken mijn grenzen niet gemakkelijk en vind het moeilijk deze aan te geven...

Ik leef een leven wat er aan de buitenkant goed uit ziet maar het voelt niet vervullend...

Ik wil het graag anders maar ik weet niet goed hoe...

Ik weet niet goed wat ik leuk vind en wat ik wil en heb hier andere mensen voor nodig..

Het is niet gek want zoals ik hierboven al schreef; we worden geconditioneerd door de maatschappij, welke vanuit de basis niet dienend is om authentieke en autonome mensen te vormen én daarnaast zijn we opgevoed door onze ouders en zijn onderdeel van het familiesysteem met z'n eigen regels, waarden en normen. Dit vormt ons, zonder dat we hier bewust van zijn. Maar als je anders wilt, niet meer een leven leven wat niet van jou is maar een leven kunnen, willen en durven kiezen/vormen die passend is voor jou... dan zijn er een paar dingen erg belangrijk;

Inzicht in waarom je doet wat je doet, erkenning waardoor dit komt en waar het vandaan komt, verandering in kleine stapjes doorvoeren in de momenten waar het niet meer passend is of je verandering wenst en de integratie van de veranderingen om te kunnen bijsturen wanneer nodig zodat het beklijft!

Het is een combinatie van innerlijk werk, het inzicht verkrijgen in gedragspatronen, onderzoeken wat jouw kompas is en hoe je hier op kan varen. En een die door vele over het hoofd wordt gezien; inzicht in jouw familiesysteem en welke verstrikking(en) in het familiesysteem op jou druk(ken). Bijv. het hebben van een groot verantwoordelijk gevoel, pleasen, klein houden, grenzen niet aan kunnen geven en schuld dragen welke niet van jou is. Wat is er gebeurt in jouw familie en hoe heeft niet invloed op jou in het heden?

Als je dit leest kan het voelen als een complexe puzzel maar eigenlijk leer je precies kennen wie jij bent. Hoe mooi is dat? Alleen door die puzzel te gaan leggen kan jij weten hoe jij belichaamd, authentiek en autonoom kan leven, precies zoals jij dat wilt.

Ik zie het als laagjes van de ui pellen en met elke laag die afgepeld wordt vind je een stuk van je ware zelf terug. Door naar je familiesysteem te kijken en deze te onderzoeken, kan je hen ontmoeten en hen aannemen voor wie ze zijn. Jij komt voort uit hen. Zij zijn onderdeel van jou. Zo kan je ook teruggeven wat niet van jou is om te dragen en met minder ballast stappen zetten naar het veranderen in het heden.

Authentiek en belichaam leven, het kan ook voor jou, Het kan; Een leven leven met alles wat bij het leven hoort, een leven dat echt bij je past. Zodat je jouw leven leeft en niet die van iemand anders!

Thuiskomen bij jezelf is de meest pure vorm van vrijheid!